Deel 2. We pikken op waar we zijn gebleven. De beroemde regel 6A. Was je bezopen? Ben je brak (of misschien nog steeds een beetje beneveld?). Wissel!

We beginnen back in the days. Pep’s knieën deden het nog (half), The Yesman was nog coach en Matsu had nog bluetooth. De echte glorietijden moesten nog aanbreken want de nachten waren lang, de ochtenden waren vroeg. Héél vroeg. Té vroeg.

Over de doden niets dan goeds. Daarom een lofzang, een ode aan de-meter-zeven. Hoe een stuk hout iets kan betekenen, iets kan symboliseren. Een tijdperk, derde helften… Tot het er niet meer was.