Met een (inmiddels verse ‘Papa’cito) Das Bauch aan het roer waren er altijd twijfels. In het veld excellerend hij met hamstringblessures en raakschieten dat ie vaker deed in Car-O dan op het veld. (1 om 0) Door de jaren heen was hij tot Zondag 11’s eigen John de Jong verworden. Om dan vervolgens in de week voor de deadline wel enkele uitschrijvers te hebben maar geen inschrijvers, kon zelfs de grootste gelovers aan het twijfelen brengen. Termen als ‘teleurstellend’ en ‘opstappen’ galmde rond het Burgermeester Buiningpark. Echter presteert Das Bauch het beste onder druk.

Het was rustig. Té rustig. Fans werden rumoerig. Na jarenlange radiostiltevroeg men zich af, heeft hoofdschout annex ronselbaas Das Bauch zijn touch verloren? Zijn nooit falende neus voor het witte goud, kan ie het nog wel? Jaren zonder aankopen? Twijfels kwamen naar boven maar zijn inmiddels verstomd.

Aan alles komt een einde. Aan het voetbalseizoen, je carrière, je biertje, het kraakbeen op je knieën, de coronacrisis en zelfs de ellenlange Quarantine diaries. Vandaag deel 9, de apotheose van een serie die in een merkwaardige tijd zijn levenslicht zag. Na zo’n lange serie is niets dan ook logischer om af te sluiten met het ab-so-lute hoogtepunt van 10 jaar gekkigheid: het kampioenschap van 2014.