Gepost door Pep op 10 december 2014 om 00:12
Na een haast niet te overtreffen kampioenschap, een winstpercentage van boven de 75% en tot nu toe zeer geslaagd debuutjaar in de 6e klasse had de Zondag 11 nog één laatste wedstrijd om het kalenderjaar met een glansprestatie af te sluiten. Niet zomaar een wedstrijd: Het was een ware Super Sunday op 7 december. De vier bovenste ploegen in twee wedstrijden tegen elkaar om uit te maken wie er met de onbelangrijke, maar wel leuke, wintertitel vandoor zou gaan. Een uitwedstrijd in Utrecht tegen Voorwaarts was onze klus, terwijl even verderop en een paar uur later de clash tussen Kampong en Sterrenwijk op de rol stond. Het zou een spannende en heel interessante zondag worden.
Na de personele problemen van vorige week tegen Hoogland werden voor deze wedstrijd al snel twee spelers van een ander elftal geregeld. Zowel Stijn, alias Stinna, als Gasdrop zouden de eerste helft meespelen om daarna aan te sluiten bij hun eigen team. Dank voor de medewerking heren! Verrassend genoeg was iedereen toch fit en konden we daarom liefst 16 namen op het wedstrijdformulier zetten. Het maken van de opstelling was dan ook niet makkelijk, maar ‘gelukkig’ waren er toch een aantal heren die zeker geen hele wedstrijd gingen kunnen spelen. Keuzes zijn er bovendien om ze te maken.
Met de volgende elf begon de Zondag 11 aan de topper tegen Voorwaarts: Matsu – Yoeri Poevermans, Het Knikker, Lurling, Sherlock – Topgun, Stinna, Torrick, Gasdrop – Chihuahua en Schaapie. In de dug-out zaten Das Bauch, Torres, M-ugl, Koekoek en nieuwkomer Rukco.
Warm was het in ieder geval niet voor onze laatste wedstrijd in 2014. Gure omstandigheden kenmerken de herfst en dat was zondag zeker niet anders. Een ijzige wind stond dwars over het veld van het kleine Utrechtse clubje. Het advies aan de jongens was dus duidelijk: Bewegen en blijven bewegen. Als je het eenmaal warm had, was het geen verkeerd voetbalweer. Vanaf de eerste minuten in de wedstrijd leek al duidelijk dat we tegen dezelfde stugge tegenstander speelden als de ploeg die het ons in september nog zo moeilijk had gemaakt. Voorwaarts liet de Zondag 11 aan de bal. De uitploeg mocht het spel maken, maar de behendige voorwaartsen van Voorwaarts werden continu met een lange bal bediend op de counter. De eerste kans voor de thuisploeg kondigde zich al snel aan. Via een doorbraak over onze rechterflank kwam een strakke voorzet bij hun aanstormende nummer tien uit, die de bal vrij op Matsu kon vuren. Roda ontsnapte, want de bal ging via de bovenkant van de lat over. De toon was gezet, maar het bleef wel bij deze grote kans. Beetje bij beetje werd de Zondag 11 scherper in de passing. Waar het de pot nog wat slordig begon, wisten de spelers elkaar steeds iets makkelijker te vinden. Het was de opmaak voor vijf dolle minuten na een kwartier spelen waarin de effectiviteit van de Leusdense formatie nog maar weer eens gedemonstreerd werd. Eerst zorgde Torrick, dankzij een aanval opgezet door Stinna en dankzij een lekker passje van Topgun, met een droge schuiver voor de 0-1. Bijna direct na de aftrap was het weer raak. Lurling passte op Schaapie die niet eens zozeer in kansrijke positie leek. Niet adequaat ingrijpen van de verdedigers van de thuisploeg en goed doorzetten van Schaapie zorgde er toch voor dat hij de 0-2 kon scoren. Nog geen vijf minuten na de eerste goal, nota bene uit de eerste fatsoenlijke kans voor Roda, zat ook de 0-3 er al in. De in balbezit uitblinkende Stinna stuurde met een bekeken steekbal de watervlugge Gasdrop weg en die wist wel raad met deze open kans. Na een minuutje of 20 staat er dan na drie kansen voor de uitploeg ook 0-3 op de bordjes. Een enorme weelde. Als even later Gasdrop, door zijn snelheid vaak een plaag voor de verdediging van de groen-zwarte formatie, in een sliding sandwich wordt genomen terwijl hij anders alleen op doel af kan, lijkt de wedstrijd gespeeld. Hier moet gewoon rood op volgen en dan is het wel klaar voor de thuisspelende ploeg. Om een onverklaarbare reden geeft de scheidsrechter (geheel toevallig de oom van Gasdrop) geen sjoege. Geen kaart, enkel een overtreding. Als de beste man luttele minuten later ook nog eens een dubieuze penalty toekent aan Voorwaarts, wordt het toch allemaal wat onvriendelijk. Natuurlijk, Yoeri Poevermans maakte hands, maar de bal kwam via een ongelukkige carambole in enkele seconden terug op zijn arm. Hij kon onmogelijk verdwijnen. Een erg zware beslissing dus. De penalty wordt onberispelijk binnen getrapt en zodoende helpt de scheidsrechter eigenhandig Voorwaarts terug in de wedstrijd. Het doelpuntenfeestje in het eerste bedrijf is echter nog niet over. De Zondag 11 laat het niet op zich zitten en reageert furieus. Al snel is het via Stinna weer 1-4. De blijheid die daarop volgt zorgt voor enkele momenten van verslapping van concentratie. Vanaf de aftrap van Voorwaarts is het daardoor meteen alweer 2-4 als Lurling wordt uitgespeeld in de zestien voor de neus van Matsu. Onze keeper is kansloos. We spelen dan pas 35 minuten en na zes goals lijkt het wel even genoeg tot aan de rust. Een pauze waar beide ploegen wel even aan toe zijn ook. Dit is echter buiten een loepzuivere corner van Chihuahua gerekend, die de bal in blessuretijd van de eerste helft panklaar op het hoofd van Stinna legt. Een tweede goal voor de absolute uitblinker in de eerste helft. Een marge van drie goals in de rust smaakt toch een stuk lekkerder dan twee.
In de rust is het zoals van te voren duidelijk einde wedstrijd voor Gasdrop en Stinna. Zij worden vervangen door Koekoek en Torres. Torres zal achterin gaan spelen, Lurling schuift dan weer op naar zijn vertrouwde positie als defensieve middenvelder. Koekoek gaat op de plek staan van Gasdrop. Beide invalspelers hebben uitstekend werk geleverd. Ook komt M-ugl erin voor Yoeri Poevermans.
Afgesproken werd: Het eerste kwartier na rust geen tegengoal incasseren, dan verliest Voorwaarts vast het geloof langzaam aan met die drie goals achter. Speel op balbezit, hou het simpel. We begonnen echter bepaald niet zoals de bedoeling was. Sterker nog, het was meer het tegenovergestelde. Niets lukte. Roda liet zichzelf naar achter drukken en uit een dode spelsituatie was het raak, de 3-5 die we absoluut niet wilde incasseren viel toch. En dat binnen tien minuten na rust. De heren langs de zijlijn knepen hem even, zeker toen Sherlock verkeerd ingooide, maar de Zondag 11 rechtte de rug en via de ontembare werklust van centrale spelers als Lurling, Torrick en Chihuahua en de ‘zekerheidjes’ centraal achterin in de persoon van Torres (die uitstekend inviel) en Het Knikker kreeg de ploeg langzaam weer de controle terug. Het was ook Chihuahua die na goed storen de vijandige keeper in een fout dwong. Schaapie lette goed op en kon de 3-6 aantekenen, een echte spitsengoal. De opluchting was groot, want met dan nog 25 minuten te spelen, ging inderdaad het kaarsje bij de thuisploeg langzaam uit. Koekoek viel helaas snel uit en dat betekende het debuut voor Rukco. Gespannen als een klein kind dat jarig is en zijn cadeautjes krijgt rende hij voor het eerst in de Zondag 11 kledij het veld in. De wedstrijd werd rommeliger, ook de vermoeidheid bij Roda sloop er langzaam in. Het leverde nog wel wat kansjes op voor Voorwaarts, maar Matsu stond constant goed op te letten. Tien minuutjes na zijn invalbeurt was het gelijk al tijd voor Rukco’s ‘moment of fame’; een uitgekiende en afgemeten voorzet met zijn linker plofte zo op het hoofd van Schaapie, die niet kon laten om al voor de vierde maal dit seizoen minstens drie keer te scoren in een wedstrijd; 3-7. Een debuut om van te dromen voor Rukco, dolle vreugde bij zijn nieuwbakken teamgenoten. De koek was nog niet op, want tijdens de kansjes die de Zondag 11 bij momenten nog bij elkaar voetbalde zat er nog eentje tussen die iedereen van oor tot oor deed grijnzen. Lurling kwam mee op, werd weggestuurd en schoof de bal hard voor het doel langs. Daar gleed de ingevallen Das Bauch de bal tegen de netten. Een bijna identieke goal als de niet-goal een week eerder tegen Hoogland, toen Das Bauch zo’n zelfde sliding inzette om de bal binnen te glijden. Hij miste de bal toen echter net en hield een brandwond over aan het droge kunstgrasveld in Hoogland. Dit weerhield de onverschrokken Colombiaan er niet van om nu wel raak te glijden; 3-8. De pijn van de wond trok snel weg toen hij bedolven werd onder een stapel teammaten. Een passende afsluiting van een toch weer onverwacht grote overwinning.
Door de zege zet de Zondag 11 concurrent Voorwaarts voorlopig even op vijf punten en brengt het bovendien heerlijke schade toe aan het doelsaldo. Ook het eigen doelsaldo is na de afgelopen twee wedstrijden met 14 goals in de plus gegaan. Een aardig statistiekje. Winterkampioen was dan dus ook nog een mogelijkheid voor formatie die dit jaar al zoveel successen gekend heeft. Helaas viel de uitslag bij die andere topper tussen Kampong tegen Sterrenwijk (5-6) net even de verkeerde kant op. Gelukkig hebben we nog een half jaar om de enige titel die echt belangrijk is binnen te slepen.
Als lijder en coach wil ik iedereen die ook maar iets van een steentje heeft bijgedragen aan de Zondag 11 in 2014 van harte bedanken. Al schrijvende verschijnt weer een enorme glimlach op mijn gelaat, want verdomme.. wat hebben wij een TOPJAAR gehad.
Fijne winterstop, feestdagen en tot in 2015!
Pep
Recente reacties