27 maart 2022. Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, Zondag 11 ontwaakt uit zijn tweede winterslaap. Na praktisch een tweede winterstop (een maand geen voetbal) en een verliespartij tegen Kampong was het ditmaal de beurt aan Domstad Majella. Een team waar in de uitwedstrijd met een half gemankeerd elftal werd gespeeld en (terecht) 3-0 werd verloren. De meningen waren er nogal over verdeeld; de ene zei dat de eerste helft alleraardigst was, de ander zei dat men er ook met 10-0 had af kunnen gaan. Feit bleef: Domstad speelde om de eerste twee plekken.

Met onder andere een afwezigheid van slot-op-het-aquarium Snoek, ronselkeeper VOC M-Ugl en aan Hunted meespelende Fopgun (na maanden nog steeds onder de radar) moest er weer eens ouderwets versterking ingeroepen worden. Met de AIVD contacten van Shuen kon er weer eens een Tuigman bij zijn nekvel worden gegrepen. Joe-L was bereid mee te doen met het goedlachse Zondagse 11. Ook werd oude bekende Matsu opgetrommeld, geen overbodige luxe gezien het grote aantal ‘fitte’ spelers bij wat zich Zondag 11 noemt.

Aanvang! Met een inspirerende (en verrassend korte) speech van coach Pep achter de kaken en, in tegenstelling tot vorige week, ditmaal wel met een lekker zonnetje, kon er worden afgetrapt.

De openingsfase was duidelijk voor Domstad. Met een soepel voetballend middenveld en inschuivende verdedigers wist men constant de vrij man te vinden en overtalsituatie te creëren. Meermaals toonde Domstad zich dreigend op Roda’s helft, dit echter zonder grote kansen. Het was dan ook totdat ongelukkige Matsu een aanvaller in de eigen zestien vloerde dat men het overwicht niet op het scorebord wist uit te drukken. Pingel!

De aanvaller, oog in oog met onze eigen kale-knikker-keeper. De liefkozend tot Fabien Barthez gedoopte Tomaat, die door afwezigheid van keeper M-Ugl tot doelman was gepromoveerd. De blikken kruisten, de knietjes knikten…. Binnenkant paal, binnenkant (van de) andere paal en net aan over de lijn. Opa Barthez’ blik was niet intimiderend genoeg. 0-1. Minuut 9.

Na de 0-1 zou men verwachten dat de ban was gebroken maar niets was minder waar. Vrijwel uit het niets maakte Domstad een slippertje waarna Witte Keniaan kon profiteren. 1-1! ‘16

Het overwicht leek langzaam uit de handen van Domstad te glippen, waar Roda ogenschijnlijk meer grip op het middenveld leek te krijgen. Het was alsof Domstad moest slikken na de gelijkmaker of de wedstrijd wellicht lichtzinnig opvatte. De wedstrijd ging in ieder geval steeds meer gelijk op waarna vrij onverwacht ook de 2-1 viel. Na een pass van kapitein-ter-kunstgras Blauwhuis was het InteRik die alert was en de 2-1 binnen kon schieten. We leven in minuut 35.

Zonder al te veel problemen werd de rust gehaald, waarna de gedehydreerde manschappen middels het ouderwetse bakje thee, een beetje osmose en wat verdwaalde diffusie weer op krachten konden komen. Doorbijten was het mantra van de coach. Blijven gaan!

En dat is wat er gebeurde. De kansen die Zondag 11 weggaf werden gemist waar Domstad gaandeweg de wedstrijd steeds apathischer ging voetballen. Zou het na zoveel maanden dan toch weer gaan gebeuren? Pakt Zondag 11 weer eens drie punten? Tegen een hoogvlieger?

Jazeker was het antwoord. Hoe of wat, niemand die het weet. Wat wij wel weten is dat Witte Keniaan de bal op rechts kreeg en deze strak teruglegde op Blauwhuis die zonder te aarzelen vanaf een meter of twintig uithaalde. De bal pakte hoogte… tolde… daalde … en belande GRAN-DI-OOS in de winkelhaak. Bertha 1,2 en 3, die een weilandje verder geamuseerd toekeken, gingen uit hun dak! Het gaat gebeuren! De 3-1 was ook de eindstand. Zondag 11 pakte 3 punten, Domstand 3 hele zure verliespunten in de strijd om de koppositie.

Het was nog lang onrustig èn lekker weer. De meters pils vlogen om de oren, net als de flesjes zonnebrand, waar Opa Barthez bijna zijn oude bijnaam weer eer begon aan te doen. Het was nog lang onrustig

Volgende week uit naar Vleuten, PVCV 6 om 13.15. Komt dat zien!

9 0-1 (Str.)

’16 1-1 Witte Keniaan

’35 2-1 InteRik (Blauwhuis)

’84 3-1 Blauwhuis (Witte Keniaan)

Liefs,

Chef Extase

#4