Over de doden niets dan goeds. Daarom een lofzang, een ode aan de-meter-zeven. Hoe een stuk hout iets kan betekenen, iets kan symboliseren. Een tijdperk, derde helften… Tot het er niet meer was.
Zondag 11 is een eigenaardig team met een eigenaardige historie. Sommige jongens kennen elkaar al 20 jaar, anderen sinds het ontstaan van Zondag 11 in 2010 (inmiddels 10 jaar), anderen misschien 1,2 of 3 jaar. Echter heeft men één ding gemeen; de liefde voor het spelletje, bier én gezelligheid. Een bij elkaar geraapte zooi ellende wat het al 10 jaar met elkaar volhoudt en de meeste gekke dingen met elkaar heeft meegemaakt. Op het veld, in de stad, in de kantine, in de contreien van Nederland, België en Duitsland. Deze ervaringen staan symbool voor Zondag 11. Gekkigheid en gezelligheid.
Bij veel van die gekkigheid was onze eigen Zondag 11 ’meter-zeven’ van de partij. Een creatie van enkele Zondag 11 jongens. Een stuk hout van een-meter-en-zeven-centimeter lang, bedoeld om een 13 biertjes tellende meter te verplaatsen van de bar naar de tafel. Een doodsimpele meter met koeienletters, schreeuwend ZONDAG11.NL. Reclame voor onze eigen site, die we zo graag vol stouwde met onzin. Geen hond buiten de Roda-Zondag die er naar omkeek. Wij vonden het mooi.
De meter was eind 2019 een jaartje of 6-7 oud en onderdeel van Zondag 11 geschiedenis. Iedere speler van Zondag 11 mocht zijn naam en nummer op de meter zetten. Aan de weledel geleerde heer M. Keegstra (nog steeds spelend in Zondag 11) met nummer 3 was als eerste de eer besteed. Dat hij onder de spanning die het met zich meebracht het “nummer” E (in plaats van een nummer 3) neerzette maakte de meter vanaf het eerste moment dat hij in gebruik werd genomen legendarisch. Anno 2019 stonden er misschien wel 35 spelers op. Meerderen gestopt, geblesseerd geraakt, hogerop gegaan maar bovenal nog velen actief in Zondag 11. Sommigen al meer dan 20 jaar spelend bij Roda’46. Letters, bijnamen en spreuken. You name it. Het stond er op.
Des te meer teleurstellend was het dat in november 2019 deze meter-zeven, dit stukje geschiedenis, dit stuk hout met zoveel fantastische herinneringen zomaar was verdwenen. Door de ‘ouwe hap’ weggeflikkerd bij het grofvuil. Net als de schoppenmeter van Zondag 7, waar simpel gezegd nog veel meer dan alleen sentimentele waarde aan zat. Emotionele waarde, betreffende mensen die tragisch genoeg niet meer bij ons zijn. Ook zomaar bij het grofvuil gezet.
Waar gelukkig genoeg de schoppenmeter nog kon worden gered van vuilnisbelt, gold dat helaas niet voor de Zondag 11 meter. Als men even de koeienletters van de meter had ingetypt op de smartphone (zo’n beetje iedere seniele Hollander heeft er eentje), had men kunnen zien dat dit team nog actief was. De meter was nog vrijwel wekelijks in gebruik.
Zondag 11 zal vergoed worden door Roda’46 voor de geleden materiële schade. De spelers die jaren geleden de meter-zeven produceerden gaven zelfs aan hun steentje bij te willen dragen om een nieuwe te fabriceren. Dit terwijl deze jongens allang gestopt zijn. Het geeft aan wat Zondag 11 en zijn meter-zeven vertegenwoordigd. Een hechte bende van ellende.
Aan al het goede komt een einde en alhoewel je sommige momenten nooit meer terugkrijgt zijn er altijd dingen die je aan die mooie momenten helpen herinneren. Ook in de momenten wanneer het even niet zo gaat zoals je wilt. Het immateriële is niet te vergoeden maar laten we de herinnering aan dat fantastische stukje hout levend houden.
There is only one Zondag 11!
There was only one Meter 7.
Recente reacties