Na een heldhaftige overwinning op koploper Hoogland 6 en een week lange roze wolk wachtte op 2 februari alweer Sterrenwijk 7. Een concurrent van Zondag 11 in de zeer ruime subtop van de Zesde klasse. De heenwedstrijd werd aan het begin van het seizoen met 3-1 verloren. Een wedstrijd met een veel te brakke Blauwhuis, Poef op het middenveld en veel te veel vakantievetjes aan de botten. Zondag 11 was uit op revanche.
Met afwezigheid van Blauwe Ed en Cornuit en een half-fitte Blauwhuis was oudgediende Raghoel bereid gevonden om in te vallen en zo de gelederen te versterken. Al was het dit keer dat ie zelf stiekem solliciteerde naar een uitnodiging, waar zijn eigen wedstrijd last-minute werd afgelast.
Met een zo sterk mogelijke opstelling, in regenachtige omstandigheden, trapte Zondag 11 af. Sterrenwijk, met een vrij andere smoel dan in de heenwedstrijd, startte sterk. Met veel wisselingen op het middenveld kreeg Roda moeilijk grip op de wedstrijd. Uitgespeelde kansen waren niet te noteren maar Sterrenwijk voetbalde het makkelijkst van beide ploegen. De kansen die er waren, waren standaardsituaties en door slippertjes achterin. Gelukkig bleek M-Ugl op zijn post door zeer attent een 1-op-1 te stoppen. Oog-in-oog met de aanvaller bleek hij de kalmste van de twee te zijn door met een katachtige reflex de bal uit de hoek te ranselen.
Na een minuut of 20 begon Ronda langzaamaan beter in de wedstrijd te komen. Met Rat en Dani op het middenveld en InteRik en Torres in de aanval wist Roda dan wel tikkend, dan wel met de lange bal onder de druk uit te voetballen. Het leidde tot een onverwachte goal….
Anderhalve minuut balbezit, een utopie voor Zondag 11. Toch was het waar. Na lang de bal van voet tot voet te laten gaan, was het Rat die Dani, die Rat, die Dani vond waarna laatstgenoemde met een droge knal uit de heup van een meter of 20 de bal in het netje deponeerde. Enigszins uit het niets maar de vreugde was er niet minder om. Twee uit drie voor Dani, die laat zien scherp uit de winterslaap te zijn gekomen.
Met hernieuwd vertrouwen bleef Roda na de 1-0 aandringen, wat resulteerde in nog twee kansen van InteRik, die het leven van zijn directe tegenstander regelmatig zuur maakte met vloeide kapbewegingen maar bij de afwerking net de absolute scherpte miste. Scherpte die bij keeper M-Ugl gelukkig niet ontbrak. Waar Sterrenwijk met veldspel amper tot echte kansen kwam, bleven ze erg gevaarlijk uit standaardsituaties. M-Ugl bleek echter een ware last(sluit)post, waar hij tot wel driemaal toe een zekere goal wist te voorkomen.
De ruststand was bepaald: 1-0. De welverdiende bak thee voor de verzopen strijders. Met een schone onderbroek, hier en daar een kleine wisseling van de wacht en een inspirerende speech van coach Pep moest het tweede bedrijf worden gestart.
Het tweede bedrijf werd hervat zoals de eerste werd beëindigd; Zondag 11 licht over(ge)wicht en Sterrenwijk vooral gevaarlijk uit de standaardsituaties en schoten uit de tweede lijn. Geen probleem met een M-Ugl in vorm, toch?
Oh nee, toch wel. Minuut 66. Geen vuiltje aan de lucht op een paar schoten van een meter of 20 na valt enigszins onverwacht de 1-1. De gelijkmaker valt nota bene een halve minuut nadat Roda verzuimt een 3-tegen-2-situatie uit te spelen. Zuur. Sterrenwijk leek de geest krijgt. Het spel kantelde en Zondag 11 leek er maar met moeite aan te pas te komen. Tegenhouden.
Gelukkig stonden achterin Sherlock, Snoek en Shuen als een stel beesten te verdedigen. De rots(en) uit Leusden. Bedenk daarmee de imposante verschijning van onze keeper M-Ugl met zijn intimiderende markeerstift-groene keeperstricot en u snapt wel waarom spitsen in paniek raken.
Met het initiatief bij de tegenstander kon Roda niets anders dan counteren. Een lang veld met een giga gat tussen middenveld en aanval bemoeilijkte het spel. Torres en InteRik waren op henzelf aangewezen, mits ze zelf niet hoefden mee te verdedigen. Turbo-Fopgun probeerde regelmatig te ondersteunen maar kon het niet altijd belopen. Roda zat in een lastig pakket. Des te fijner was 2-1. Enigszins tegen verhouding …
De beruchte Poef was inmiddels in het veld gekomen. Met de fysiek van een god (we laten het aan u over welke we daar bedoelen) en een gouden rechterbeen snelt zijn reputatie hem al jaren vooruit. Na een vrije trap vanaf 20 meter krap over de beugel heen te hebben gelift nam Poef plaatst achter de bal. Ditmaal gelegen bij de cornervlag. Met een gedecideerde blik en een gevoelige veeg van zijn rechterschoen slingerde hij de bal voor waar de inmiddels ingevallen Raghoel als een poema tussen vier tegenstanders zijn weg naar voren tijgerde om als een ware kungfu meester de bal met een high-kick tegen het net te torpederen. 2-1 met nog 10 minuten te gaan. GEKKENHUIS! Twee op een rij? Meer diapresentaties voor de wedstrijd? Yes please!
Echter, de vermoeidheid toonde zich al enkele minuten. Zoals gezegd, Sterrenwijk had het betere van het spel. Dit moest eerst nog maar over de streep getrokken worden. Het toetje, het moment suprême moest echter nog komen. Het werd alleen maar beter!
Bij een (wederom) afgeslagen corner was het Lurling die de bal oppikte en aanvaller InteRik inspeelde. Laatstgenoemde wist de bal vast te houden en met een gevoelige steekpass de doorgelopen Lurling weg te sturen. De buffel op het middenveld kreeg zowaar de kans oog-in-oog te komen met de doelman van Sterrenwijk. Helaas, als een waterbuffel op het droge, wist hij bijna te struikelen waardoor een verdediger van Sterrenwijk weer bij wist te komen. De verdediger die door zijn teamgenoten verbaal werd geïnstrueerd om Lurling te verdedigen op zijn ‘sterkere’ rechterbeen. Een grove misvatting.
Na een korte kapbeweging naar zijn rechterbeen wist Lurling de bal vrij te maken voor zijn linkerbeen. De tijd leek te vertragen. Regen viel. De verdediger gaf hem een halve meter. De keeper deed een stap naar voren. Een moment flitste voorbij. Lurling dacht niet na. Met de souplesse van een Balinese buikdanseres aaide hij de bal. De bal vloog door de lucht. Goal. Iedereen stond perplex. Een GRAN-DI-OZE LOB, met links. 3-1! Geen knikkende knietjes. HOE DAN?!
Knuffels volgen. De drie punten zijn binnen. Een wedstrijd die twee kanten op kon vallen valt eindelijk in het voordeel uit van Roda, waar dit meestal niet zo is. Zes uit twee! BAM! Dit moest gevierd worden. Het bier vloeide rijkelijk in de kleedkamer en de kantine. Zondag 11 is back to winning ways!
Zondag 11 – Sterrenwijk 7
1-0 Dani (Rat) ‘25
1-1 ‘66
2-1 Raghoel (Poef) ‘79
3-1 Lurling (InteRik) ‘90
Wist u dat?
– Chef Journalistiek wellicht een beetje aan zelfverheerlijking doet?
– Keeper M-Ugl een grandioze pot keepte?
– Lurling voortaan óók op zijn links wordt verdedigd?
– Coach Pep voortaan dia presentaties houd voor de wedstrijd?
– Dit voor de structuur van Lurling wel goed is?
– Coach Pep voor zijn afstudeerproject is gaan graven in oude archieven?
– Hij hierdoor had kunnen werken bij Dicky-leaks?
– Deze trein helaas niet voorbij kwam door treinstakingen?
– De zelfverheerlijkende chef Journalistano zijn best gaat doen meer te schrijven?
– We volgende week om 12.00 weer spelen in de weide van Hooglanderveen?
– U bij deze bent uitgenodigd?
xxx
#4
Recente reacties