Na een lekker, maar verliezend afgesloten, potje tegen Amsvorde wachtte afgelopen zondag de laatste voorbereiding op het nieuwe seizoen. De laatste hobbel voor de start van de bekercompetitie; het traditionele 7-tegen-7 (7×7) toernooi van de zondagsenioren van Roda’46. Een jaarlijks terugkerend fenomeen dat altijd eind augustus wordt georganiseerd. Goed voor de pens, de conditie én de structuur. Wij raken dan nog wel eens in paniek als daarvan word afgeweken.
Het traditioneel goedgevulde 7×7 toernooi bleek een verrassend lage opkomst te hebben dit jaar; 4 team. Dan hebben wij het nog niet eens over ons eigen team. Zondag 11 kon 7,5 man op de been brengen gezien Panaritium Keegstra’s teen nog maar voor de helft weer was aangegroeid. Gelukkig waren Brommer Jordi en Roland-staat-veel-te-Vrij bereid de gelederen te versterken.

Het programma bestond uit wedstrijdjes van 25 minuten op een half veld tegen 3, 5 en 7. Ook in die volgorde. Niet de meest wenselijke volgorde aangezien de sterkste (en oudste) tegenstanders als eerste zouden worden getroffen. Met de uitputtende hitte van 32 graden op (waarschijnlijk nog hoger op het veld) en het leeftijdsverschil hoop je stiekem deze luitjes wat later te treffen voor zover dat kan in zo’n klein toernooi. Afijn.
Met een half herstelde Kamelenteen pakte oud-selectie keeper M-Ugl Keegstra zijn handschoenen op zodat de normale nr. 1 GOATnout in de spits kon spelen. De succesformule was (nog) niet gevonden: de eerste wedstrijd werd tegen Zondag 3 verloren met 6-0. Kansen zat maar het kwaliteitsverschil was duidelijk zichtbaar; iedere kans was bij hun wél een goal.
De tweede pot tegen Zondag 5 was meer gebalanceerd. Zondag 11 creëerde kans op kans maar trof iedere keer oude bekende Matsu op zijn weg. Als (oud) zaalkeeper op hoog niveau voelt hij zich natuurlijk uitermate op zijn gemak. Als een ware octopus ranselde hij alle ballen uit de goal. Jammer genoeg viel hij daarna wel aan de andere kant. Een schot dat via de scheenbeschermer van een Zondag 11 speler meer hoogte pakte viel over keeper M-Ugl binnen: 1-0. Niet viel later viel ook een onverdiende 2-0 binnen. Qua kansenverhouding was het ongeveer 2-6 maar daar kocht Zondag 11 weinig voor. Wel lekker gevoetbald in ieder geval!
De laatste pot was tegen Zondag 7, een team van jonge knullen, wat altijd leuke potjes oplevert. Ook hier tikte Zondag 11 bij vlagen lekker rond. Toch kwam Zondag 11 achter, op de counter werd niet voldoende mee verdedigd waarna 7 gemakkelijk de vrije man kon vinden en de 1-0 kon aantekenen. Gelukkig was GOATnout scherp in de spits waardoor hij de 1-1 kon maken en daarmee de eerste van Zondag 11 op het toernooi. Torres wist daarna zelfs 1-2 te maken.
Echter ontbrak het weer aan scherpte, zowel in aanval als verdedigen. Oud-speler Raghoel kreeg alle tijd en ruimte om doeltreffend uit te halen en pegelde hem grandioos door de beugel. 2-2. Even later werd er achterin wederom teveel ruimte weggegeven waardoor zelfs de 3-2 kon worden aangetekend. Onnodig gezien het tweede deel van de pot voornamelijk eenrichtingsverkeer was. De laatste wedstrijd ging dus eveneens onnodig verloren.

Gelukkig waren er gezien het geringe aantal inschrijvingen kruisfinales; kans op revanche. Zondag 11 trof (wederom) Zondag 5, waar eerst 2-0 van werd verloren. One last time into the breach! Met temperaturen boven de 30 graden was zichtbaar dat beide teams niet meer de krachten hadden zoals eerder op de ochtend. Het tempo en niveau ging naar beneden. Met het leeftijdsverschil in het achterhoofd was het dan ook Zondag 11 dat dicteerde en verdiend op voorsprong kwam door een goal van Fopgun. Een mooie combinatie door het midden, waar het ook alle tijd voor kreeg, tussen Roland-staat-veel-te-Vrij en Fopgun waarna laatstgenoemde rustig kon binnen tikken. Roda 5 had moeite met het lange veld en liet het verdedigen regelmatig schieten waardoor Zondag 11 regelmatig de lange bal kon spelen en op conditie de wedstrijd naar zich toe kon trekken. Na een laatste stuiptrekking (1-1 verhouding) was het Zondag 11 dat uitliep naar 1-3. Zondag 5 trok de stekker eruit en liet de laatste minuten voor wat het was waardoor men de kleedkamers kon opzoeken.

Al met al een heerlijke (en megazware) conditietraining voor de officiële start van het seizoen. Gezien het spel kan men de derde plek gerust karig noemen maar het spel geeft voldoende aanknopingspunten. Het was weer een lekker toernooitje!

Wist u dat?
– Bobby’s zwarte tricot weer boven water is?
– Rik weer eens verdrietig was?
– Hij na veel appelleren en tranen tóch zijn geliefde corner niet kreeg?
– Zondag 11 nieuwe ballen kreeg van Roda?
– Deze goede ballen uit het weiland van Boer Bram waren gehaald?
– De helft hiervan al (zelf betaalde) ballen van Zondag 11 bleken te zijn?
– Wij megaveel zin hebben in de wedstrijd tegen HDS volgende week?
– Wij bardienst hebben na de wedstrijd?
– Dit twee goede redenen zijn om te komen kijken?
– Dit stukje nu ein-de-lijk af is?

Xoxo

Cheffo Journalistano