Na een geflatteerde (en onnodige) 4-1 nederlaag bij HDS en een week herstellen van het niet zo schappelijke tijdstip (10.00) was het alweer tijd voor de volgende wedstrijd. Wederom uit bij Voorwaarts. Ondanks een voorkeurstijd van 09.45 aldus voetbal.nl stond de pot gelukkig om 11.30 gepland. Tegenstander Voorwaarts had de eerste twee wedstrijden verloren en stond zo in de onderste regionen.
Met een heerlijk zonnetje, zonder de Sokken broers (familieweekend), Deur (bang voor blessures zo vlak voor zijn welverdiende vakantie) en Blauwe Ed maar met Jordi (op zijn brommert, zoals altijd) en oude bekende Matsoe kon er worden afgetrapt.
De openingsfase was direct voor Zondag 11. Met hoge pressie zette het Voorwaarts vast op eigen helft, wat zich zo beperkte tot het spelen van de lange bal in de hoop de spitsen te bereiken. Echte kansen leverde dat niet op. Zondag 11 daarentegen creëerde in korte tijd meerdere goede mogelijkheden. Zo werd Torres in de diepte bereikt maar schoot over, was Fopgun besluiteloos voor de goal, raakt Das Bauch de paal en kreeg Torres nog twee goede kopkansen. Als je de goal zelf niet maakt, doet de tegenstander het wel is wat men dan regelmatig roept en dat leek te kloppen. Een speler van Voorwaarts werkte de bal bijna in eigen doel maar helaas stuiterde de bal via de lat net voor de lijn. Het ontbrak Roda aan scherpte om de bal het laatste beslissende zetje in de goede richting te geven.
Aan de overkant was het echter wel direct raak. In de blessuretijd van de eerste helft ontsnapte een tegenstander aan de aandacht van de verdediging. Hoewel zijn schot nog net op tijd kon worden geblokt kreeg keeper Matsoe de bal niet goed weg waarna de bal alsnog binnen geschoven kon worden. In plaats van een 0-3 voorsprong ga je zo rusten met een 1-0 achterstand. Op weg naar de kleedkamer werd er nog een gesprek opgepikt tussen twee tegenstanders opgepikt in het trant van: “geen kans gehad maar wel 1-0 voor. Lekker!” Stof tot nadenken.
In de rust werden enkele omzettingen gedaan en geattendeerd op het feit dat Zondag 11 de gehele eerste helft de sterkere was geweest en de beste kansen had gehad. Wanneer we dat vast konden houden zouden de goals vanzelf vallen.
De tweede helft werd afgetrapt waarna het spelbeeld van de eerste werd voortgezet. Zondag 11 de sterkere ploeg, Voorwaarts loerend op een uitbraak via de spitsen. Wederom leek het Roda te ontbreken aan een goede eindpass en geluk in de afwerking. De gelijkmaker zou uiteindelijk wel vallen. We leven in minuut 63 wanneer Lurling de bal krijgt rechts op het middenveld en de bal achter de verdediging legt naar de diep gelopen Chihuahua die vervolgens de keeper omspeelt en een doelbewuste zaag op de achillespezen ontwijkt om de 1-1 aan te tekenen.
En nu door! Zondag 11 probeert steeds meer druk te zetten om de 1-2 te maken. Schoten van Shuen (o.a. een keer op de lat) en enkele scrimmages voor de goal resulteerde in onrust voor de goal van Voorwaarts. De bal wou er echter niet in.
U herinnert zich dat eerder genoemde gezegde? Nou dat was dus weer het geval. In minuut 83 werd de bal vanuit het middenveld teruggespeeld op keeper Matsoe waarna Roda via-via-via de bal niet goed weg kreeg en Voorwaarts de 2-1 mocht maken. Geen kans gecreëerd, twee goals. Kan Roda wat van leren. Het grote tijdrekken kon beginnen.
Na de 2-1 gooide Zondag 11 alles op alles. Een-op-een achterin en pompen naar voren. Nog pak-em-beet 10 minuten knallen voor een punt. Waar Voorwaarts vooral tijd rekte was Zondag 11 nog enkele keren gevaarlijk via Fopgun en Blauwhuis maar echte grote kansen wist Roda niet meer te creëren. De arbiter floot, ondanks het tijdrekken, stipt na 90 minuten af waarna Zondag 11 teleurgesteld de kleedkamers kon gaan opzoeken. Na drie wedstrijden een magere drie punten. Dit hadden er veel meer moeten zijn. Zonde.
#4
Recente reacties