De Sint zat eens te denken,

Wat hij Zondag 11 moest schenken.

Mooie rode pakjes, met pracht een praal…

Of moeilijk lekkere pizza voor allemaal?

Nee riep Piet, met gepaste schrik..

Die hebben ze al van La Base gekregen, je bent niet goed snik!

Wat dacht je van drie punten, tegen VVIJ?

Dan maak je coach Pep hartstikke blij!

Maar dan haalt ie de kerst, dat wil toch geen ziel?

Die penetrante stem langs de lijn, naast de schorre van Giel.

Lastig, lastig… dan maar een tas?
Lekker groot en met bedrukking van La Base?

Dat is een deal, maar wat kan nog meer?

Het liefst weer eens winnen, meer dan een keer.

Zo stond men op Veld 1, met een koude bries…

Met Poef aan de fluit, die kan slecht tegen verlies.

Met zijn rode pyjama pakte hij de fluit:  ‘vooruit met de geit!’

En zo geschiedde, kijkend door zijn rode bril: een pingel in extra tijd.

De tegenstander liep aan, wangen rood van kleur…

Pingel Peter claimde de bal met een opperbest humeur.

Met zijn Zaza drafje naderde hij het ronde leer…

En raakte zowaar het netje, mocht ook eens een keer…

Ondanks de matige voorbereiding, drie punten in de tas.

Volgende keer ajb de goede kleur meenemen uit de was.

Want het ging toch goed mis in de app,

Matige kijk op de kleur van de tegenstander door coach Pep.

Maar toch winst op het eind, wie dacht dat dat kon?

Ondanks een cadeautje van M-Ugl uit de grabbelton.

Zo op pakjesochtend, vond Pep drie puntjes in de schoen,

Maar Buurman’s enkel, zou die het nog doen?

Geen zorgen met 16 jaar, de celdeling gaat snel.

Breuk of niet… basisplaats voor Jel.

Kusje, pepernootje en een aai van de roe.

Al dat rijmen maakt Journalistiek Piet zo moe.

Het zit er weer op voor dit lange jaar.

November 2023, dan zien wij elkaar.

Kusjes vanaf de (trainings)pakjesboot

De Journalistiek Piet