Na een weinig enerverende seizoenstart waar Zondag 11 welgeteld vier punten pakte uit zes wedstrijden wachtte op zondag 11 november VSC. Een dag die Zondag 11 goed lag… zou je denken. Ervaringen van onze Zondagse helden met VSC waren beperkt. Begin dit kalenderjaar kwam Roda tegen VSC terug van een 3-0 achterstand terug naar 3-3 waarna de wedstrijd werd gestaakt na wanordelijkheden bij de tegenpartij. Of het om hetzelfde team ging was onduidelijk. VSC deed het in ieder geval dit seizoen iets beter; negen punten uit zes wedstrijden.
Na feestgedruis van een jarige Rat (voor de twintigste keer 16 geworden) waren naast eerstgenoemde ook Schaapie (blessure) en coach Pep afwezig. Door het machtsvacuüm wat hij daarmee achterliet werd de ‘lijding’ overgedragen aan capitan Blauwhuis en de semi-zieke Rik (Sik?). Door de afwijkende structuur wat dat met zich meebrengt bleek er naast een ontbrekende coach ook geen leidsman met lange IJ. Hierdoor zou er loodjes getrokken worden om te beslissen wie het slachtoffer was om a) te fluiten en b) de gebruikelijke bak faeces die ermee gepaard gaat te incasseren. M-Ugl, die al die jaren het gebrekkige verantwoordelijkheidsgevoel in de groep met lede ogen aanzag, wist wel (dia)beter en offerde zich op. Door zich in(suline) het arbitrale geel te hijsen wist hij het probleem uit de wereld te helpen en kon de wedstrijd aanvangen.
Met een paar forse buien voor de wedstrijd en een frisse wind kon er worden afgetrapt. De toon was, net als ons lichaam, snel gezet. Met de wind in de rug drong Roda aan en kwam VSC moeilijk van eigen helft. Kansen volgden snel. Schoten van onder andere Blauwe Ed, Torres, Blauwhuis en Fopgun stichtte gevaar maar leverde geen verdiende voorsprong op. Daartegenover stonden ook onverwachte kansen voor VSC. Zondag 11 bleek zoals gewoonlijk kwetsbaar achterin. Een semi-brakke (lees: aanstelleritis) Sherlock verloor de bal op een gevaarlijke positie waaruit een 2 tegen 1 situatie ontstond die door slordigheid bij de tegenstander (gelukkig) niet tot doelpunt werd gepromoveerd.
Als u dacht dat men dan helemaal wakker was kwam u bedrogen uit. Enkele minuten later deed zich een bijna identieke situatie voor waar deze kans wederom werd gemist. Een herkenbaar beeld voor de fanatieke Zondag 11 volgers; Roda dat aanvalt én creëert maar door eigen toedoen ook te makkelijk kansen weggeeft.
Ondanks de kleine set-backs bleef Roda drukken en kon na 20 minuten toch de 1-0 in de boeken. Een opgestoomde stoomlocomo-Poef was mee opgekomen en kreeg de bal links voorin waarna hij zonder er bij na te denken de bal voor de goal slingerde. Een ervaren rot als Blauwhuis, die FIFA kapot speelde in de tijd van de commedore-64, zag zijn kans schoon en met al zijn artrose (dus ervaring) wist hij de bal leep binnen te tikken: 1-0!
Gesterkt door de voorsprong en met de wind in de rug rook Roda bloed. Hoewel VSC langzaamaan iets meer grip leek te krijgen wist het zich nog steeds geen raad met het middenveld van Zondag 11. Met aanjagers Dani en Blauwhuis werd er bij vlagen soepel getikt en bleef men kansen creëren. In minuut 31 leverde dat een ruimere marge op. Via een soepele een-twee tussen Fopgun en Blauwhuis kon laatstgenoemde de bal panklaar leggen bij mede-veteraan Das Bauch. Een veteraan die zowel z’n haren en zijn streken niet verliest maar vooral zijn haarkleur. Met een subtiele voetbeweging kon hij de 2-0 aantekenen voordat Torres een kans had om de bal over te jagen.
Met een ruime marge op zak probeerde Roda de marge te consolideren tot de rust. Echter, zoals dit hele seizoen al, zal je net zien … Waar VSC de hele eerste helft amper een pepernoot raakt, krijgt een tegenstander tussen de zestien en de cornervlag per toeval de bal en knalt hem welgeteld één minuut voor rust grandioos in de winkelhaak. Kak. ’44 2-1.
Rust. Praatje van coach ad-inteRik coach Sik. Verhaal: same as usual: “Als we zo doorgaan blijven de drie punten hier”. Ziet u al parallellen? Ja, dat ziet u goed. Keihard gejynxd. We zijn na rust namelijk nog geen 60 seconde onderweg of de 2-2 ligt tegen de touwen. Na onnodig balverlies stonden zowel middenveld als verdediging uit positie waarna VSC wederom in een 2 tegen 1 situatie kon komen. Ditmaal was VSC wel secuur waardoor de spits vogelvrij de 2-2 binnen kon schuiven. Een geflatteerde tussenstand aangezien de kansen die VSC tot zover kreeg vooral kansen waren die Roda ze cadeau deed. Zonde en onnodig.
Zondag 11 kon weer vanaf nul beginnen met en had nu, letterlijk en figuurlijk, de wind tegen. Roda merkte hoe lastig het was om vloeiend te blijven voetballen met de straffe wind van voren. VSC maakte hier gebruik van en leek, gesterkt door de 2-2, ook langzaamaan beter te gaan voetballen. Ondanks dat ze steeds beter in de wedstijd leken te komen begon men ook steeds meer te klagen. Gemekker naar onder andere scheidsrechter M-Ugl en enkele Roda spelers. Klachten over het fysieke spel maar ook het niet-fluiten bij overduidelijk balvoordeel zinde enkele VSC spelers niet.
De wedstrijd zette zich voort… Het spel van Roda leek steeds rommeliger te worden en leek met steeds meer moeite er uit te komen. Hoewel daar op een enkele uitzondering na geen grote kansen voor VSC tegenover stond wist Zondag 11 stand te houden. Zeker nadat Shuen (die niet lekker in de wedstijd zat) met een blessure eraf moest, wist Roda zich weer op te richten. Al waren enkele VSC spelers die dit bestempelden als ‘een zware mentale klap’… Afijn.
Ondanks het matige spel in het tweede bedrijf bleven er kansen te noteren. Zo was speler-coach Sik inmiddels ingevallen en schoot in kansrijke positie over. De wedstrijd leek daarmee af te stevenen op een onbesliste 2-2 eindstand toen tot Fopgun van zich liet spreken.
Na een chaotische situatie in de zestien van VSC, waar ze de bal niet weg kregen, wist Fopgun iedereen te foppen en de bal via de kluts in de verre hoek te leggen. 3-2!!
Met de voorsprong op zak en nog enkele minuten en een beetje op de klok gooide Roda alles op de verdediging. De inmiddels weer fit verklaarde Shuen was inmiddels weer ingevallen (een behoorlijke mentale tik voor Zondag 11) en ging zelfs over tot een basketbal verdediging. Helaas voor ons kwam hij hiermee weg zonder geel (=misgelopen strafmetertje bier) waarna een VSC speler hierover zo ontstemd was dat hij het nodig vond om scheidsrechter M-Ugl een bepaalde lijer te noemen. Met rood als gevolg en nóg meer stennis (Enkele VSC spelers hadden al aardig wat zand gestrooid) werd het er niet bepaald gezelliger op. Met de aanvoerder van VSC die zijn mannen tot kalmte maande (die liet zich 90 minuten van zijn beste kan zien) waren de gemoederen weer bedaard.
Roda wist de laatste minuten blessuretijd uit te spelen en wist na vijf wedstrijden zonder winst weer eens de volle buit te pakken. Al maakte Zondag 11 het zich wederom onnodig moeilijk. Met zeven punten uit zeven wedstrijden doet Roda het onbeduidend beter dan vorig seizoen maar kan men moeilijk tevreden zijn met de resultaten. Hoewel het gat met de hoger geclassificeerde teams niet extreem groot is zal Roda toch snel consistentere resultaten moeten neerzetten.
Volgende week wacht numero 2 Kampong 18 om het niet-zo-christelijke tijdstip van 10.30, uit, in Utrecht. Belooft veel goeds dus. Daarom rekenen we op uw steun als trouwe fans. Kaarten zijn nog verkrijgbaar via kaartverkoop@zondag11.nl waarbij wij u willen attenderen op het feit dat een combi-deal (inclusief vervoer en een doosje skittles) ook mogelijk is. Attendeer uw chauffeur er echter wel even op dat hij geen Mad-iceje doet op de terugweg.
Tot volgende week!
xoxo
#4 Capitano Journalistano
Statistieken
’20 1-0 Blauwhuis (Poevermans)
’31 2-0 Das Bauch (Blauwhuis)
’44 2-1
’46 2-2
’88 3-2 Fopgun
Recente reacties